Ağustos Böceği
İki yumuşak g var. İkisi de birbirinden sıcak. Biri Ağustosun hemen başında, ikincisi böceğin sonunda, bir mutluluk ki baştanbaşa yumuşak g. Harflerin kalbi, alfabenin atlıkarıncası,…
HAYDAR ERGÜLEN
Hayat
Sözcüklerin eskiliği, yeniliği bazen fark ediyor. Anlam kaybı ya da kazancı değil, farkı. Yaşam deyince bir enerji, yenilenme, tazelik, parlaklık, sevinç, vb. şeyler birden pıtrak…
Gezgin…
Gezgin deyince harflerin, sözcüklerin böyle bir yazıya doğru yolculuğa çıkmaları rastlantı değil, şaşırtıcı da değil. gezginliğin hemen şiiri çağırması da boşuna değil. Gezgin. Bazı sözcükler…
Şairin Trene Çağırdıkları
Kimleri ve neleri çağırmıyor ki? Aşk, acı, sevinç, hüzün, çocukluk, özlemler, düşünceler… En çok da şiir... Haydar Ergülen adeta şiiri yardıma çağırıyor, treni en sade,…
Filozof
Yolun felsefeye ihtiyacı var mı, bilmem, ama felsefenin yola ihtiyacı var. Yol kendisine düşenleri filozof yapar. Antik Yunan’ı gözünüzün önünde canlandırın, filozofların forumu adımlayarak, durup…
Raysever Şair
Ben de kendimi ‘tren şairi’ sanırdım, ta ki geçen yıl Raysever Şair’le karşılaşıncaya kadar. Öyle tren yazıları yazmakla, tren üzerine birkaç şiir kaleme almakla, trenleri…
Haydarpaşa’nın Kedisi
Şairler gençken şiiri kitaplarda ararlar, kitaplarda okurlar ve onlar da kendi kitaplarını yazmak isterler. Okurlar, yazarlar, okurlar, yazarlar, şiir üstüne şiir, kitap üstüne kitap yayımlarlar...…
Eskişehir
Ey yolcu! Hemen trenden in ve şehrin benim anlatmadığım güzelliklerine, gizemlerine usulca yürü! Trene tekrar bindiğinde aynı kişi olmadığını göreceksin. İçinden tren geçiyorsa, şiir de…
Danimarka Demiryolları
Son yıllarda sık sık dile getiriyorum. Hayat ve yazı ilişkisi hem doğal, yani organik, hem de tam bu nedenle, tıpkı bir bahçe olan aşkın bakım…
Didim
Evden sokağa kaçmak. Odadan balkona çıkmak. Avludan bahçeye… düşmek mi, açılmak mı, girmek mi, sığınmak mı? Avlu şehir, bahçe kır. Avlu, şehre içerden bir seçenek.…
Haydarpaşa’dan geçerken…
Haydarpaşa. Nereden baksan görünür. Bakmasan da görünür. İnsanın hep orada olduğunu bildiği, güvendiği, kendini iyi hissettiği bir şey, yer, dost, inanç ve duygu gibidir. Gibisizdir…
Çelebi
Yazımız yolculuktur, yolculuk da yazımızdır ya, öyleyse bakalım çelebi bir tren, vapur var mı hiç? Yoksa hiç çelebi kalmadı diye namı da mı yürümüyor? Hem…
Trenin Çocukluğu
“Treni değil, kendimizi bile duymayışımız dünyadan. Dünya bizi büyütüyor. Geriye dönüp bakmamıza, durmamıza izin vermiyor.” Göğe bakarken herkes çocuk olur. Güzel şeylere iyi gözlerle bakmak…