“Yazın bittiği her yerde söylenir” der Ülkü Tamer “Yazın Bittiği” şiirinde. Yaz biter, şiir bitmez! Biraz kamyon arkası yazısı gibi oldu ama, onların yazı olmadığını,…
Ateş, su, hava, toprak… Hayat bu dört şeyden mi kaim? Yaşadıkça, yazdıkça, yani yola çıktıkça onlara yeni şeyler ekliyor insan. Bunların bazıları yolboyu sürüyor, bazıları…
“Hepimiz aynı ormanda çalışıyoruz”. Niye söylediğimi unutmadığım ama neden hatırlamam gerektiğini de bilemediğim bir dize. İyiliğe de yorulabilir aşka, sevgiye de, eh biraz da kedere…
Başlangıcın güzelliği. Hazırlığın telaşı. Yola çıkmanın kıpırtısı. Nedensizlik gibi görünen nedenin coşkusu. Sözcük oyunu da yapalım, denk düştü, densizlik sayılan bazı hallerin de doğallığı. Haydi!…
Azık, yola çıkanın şiiridir. Yolun gereğidir. Yolcu olmanın sevincidir. Yolla paylaştığıdır, yoldaşla bölüştüğüdür. Azıktır, azdır, ama sıcaktır. Onu içten hazırlayanın, gözyaşıyla uğurlayanın, ardından ferah sular…
İnsan, tamamlandığı zaman kuşların hizasında olacak. İnsan olmak belki de o zaman sahiden insan olmak olacak. Şimdi yorgunuz. ‘Dünyaya geldim, yorgunum!’ diye yarı-fiyakalı yarım cümleler…
Jest, Bazen Yola Düşmek, Bazen Reddetmek, Bazen Vazgeçmek… Her Şey Jest Olabilir. Jest, Şiirdir. Yazmak, Okumak, Kafiye Tutturmak, Güzel Söylemek Gerekmez. Sezmek Gerekir. Desem ki…
Kitaplarda, rehberlerde yazıldığı gibi midir gerçekten, İyon adalarından bir ada mıdır İthaki, Odisseus’un evi olan? Truva Savaşının ardından, dönmek için yola çıktığı yer. Savaş 10…
İki yumuşak g var. İkisi de birbirinden sıcak. Biri Ağustosun hemen başında, ikincisi böceğin sonunda, bir mutluluk ki baştanbaşa yumuşak g. Harflerin kalbi, alfabenin atlıkarıncası,…
Sözcüklerin eskiliği, yeniliği bazen fark ediyor. Anlam kaybı ya da kazancı değil, farkı. Yaşam deyince bir enerji, yenilenme, tazelik, parlaklık, sevinç, vb. şeyler birden pıtrak…